Η υπέροχη τράπουλα Ντέστε

Ή αλλιώς τράπουλα της Κατίνας...

Τη γνωρίσαμε στη γνωστή σειρά "Μάγισσες της Σμύρνης" της Μάρας Μεϊμαρίδη. Έγινε εμπορική επιτυχία, χάλασε ο κόσμος- και τι δεν έγινε τέλος πάντων- βούιξαν τα Public, βούιξε και το ίντερνετ..

Που να φανταζόμασταν -μερικοί μερικοί αλαφροΐσκιωτοι και ενστικτώδεις απ' τη φύση μας- πως όχι μόνο θα τη λατρεύαμε στο τέλος αλλά θα την κάναμε και μέρος της καθημερινότητάς μας. Γιατί βλέπεις, Πασά μου, αν δε τη ρίξω την άτιμη μια καθημερινή, μια Παρασκευή βράδυ έστω, όπως μας πληροφορεί κι η Μάρα πως κάναν παραδοσιακά οι παλιές γυναίκες της Ανατολής, κάτι δε μου πάει καλα.. Κάτι μου κάθεται στραβά βρε παιδί μου, αφού αλλιώς που να ξέρω αν θα με θέλει ο "εν δυνάμει" γκόμενος και αύριο αλλά και σ' ένα μήνα.. Και που να ξέρω τι θα γίνει μ' εκεινο το θεματάκι, το οικονομικό που με ταλαιπωρει και τι θα κάνω μ' εκέινη την αχώνευτη στη δουλειά που με παραφυλάει, γιατί δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει... ;

Πρόκειται ίσως για την πιο παλιά μαντική τράπουλα. Ντέστε στα Τούρκικα σημαίνει "σωρός των χαρτιών". Επίσης το ρίξιμο των χαρτιών για τη μοίρα, λέγεται "φαλά μπακμάκ". Η τράπουλα αποτελείται από 65 κάρτες με συμβολισμούς και πρόσωπα τα οποία ήταν υπαρκτά. Δεν είναι γνωστό από που μας έρχεται, πιθανολογείται όμως πως εμφανίστηκε πρώτη φορά πριν το 600 π.χ. (αρχαϊκή περίοδος) ίσως και παλιότερα.. Μαθαίνουμε πως το 1039 μ.χ. η Ντέστε εμφανίζεται στα χέρια των μαγκ (μαγκ= σοφός) γυναικών της φυλής Σέλτζουκ. Οι κάρτες τότε ήταν 57 τον αριθμό και κάποια σύμβολά τους διαφορετικά. Υπήρχαν σύμβολα σφαγών, μαζικών επιθέσεων ή μαζικών ασθενειών οι οποίες με τον καιρό έχασαν τη σημασία τους και αντικαταστάθηκαν από άλλες, πιθανόν μετά το 1300 μ.χ. Οι τελευταίες αλλαγές στην τράπουλα πιθανολογείται πως πραγματοποιήθηκαν γύρω στο 1600 όπου παρατηρούνται σαφείς Δυτικές επιρροές σε κάποιες από τις κάρτες. Τα χαρτιά παραμένουν τα ίδια απο τότε μέχρι σήμερα.

Δικαίωμα στην Ντέστε είχαν μόνο οι μαγκ, όπως είπαμε και παραπάνω. Μαγκ τζαν. Σοφές ή αλλιώς Μάγισσες. Καμιά αμφισβήτηση στο πρόσωπό τους. Διορατικές, σοφές γυναίκες.. Έριχναν τα χαρτιά με το που έδυε ο Ήλιος κι έπεφτε το σκοτάδι, ημέρα Παρασκευή ( Παρασκευή των ψυχών όπως μαθαίνουμε πως την αποκαλούσαν ). Εκείνη τη μέρα νήστευαν από το πρωί μέχρι να πέσει η νύχτα, σαν τελετουργική κάθαρση. Μάλιστα λέγεται πως κάποιες παλαιότερες νύστευαν και το λάδι. Άναβαν λοιπόν ένα κερί, το οποίο τοποθετούσαν στο σοφά. Μαζεύονταν γύρω από τη μάγισσα κι οι παρακόρες της εφερναν ένα πικρό ποτο- τον θίασο- την ώρα που εκείνη κάπνιζε ταμπάκο ανακατεμένο με τρίμματα απο ξερά φύλλα πλάτανου, όριγας και βαλέριας. Υποθέτουμε πως με αυτή την τελετουργία ερχόταν ο υπνωτισμός... Η γηραιότερη Τζαν, η μάντα, καθοδηγούσε τις μάγισσες σε ύπνωση. Τα χαρτιά ρίχνονταν πάνω στο χράμι του σοφά και η μάντα τα ανακάτευε λέγοντας μαγικά λογια "ισμαλάχι, αραχάμι, αραχίμι" . "Εις το όνομα του θεού" ... Η καθεμιά πίστευε στο δικό της θεό. Συνήθως δεν ήταν όλες άτομα της ίδιας θρησκείας, όμως πανω στην τελετή γίνονταν ένα. Οι μάγισσες χωρίζονταν στις Ατταρτίνες και τις Βαλτρίδες. Οι Ατταρτίνες πρέσβευαν το καλό, την αρετή. Οι Βαλτρίδες το αντίθετο... Ακόμα και οι αφέντες τις συμβουλεύονταν σε μια εποχή, όπου ο θυμός ενός ισχυρού κόστιζε μια ανθρώπινη ζωή, χωρίς δεύτερη σκέψη. " Ό,τι η μοίρα ορίσει, ό,τι κι αν ορίσει, να' ναι καλοδεχούμενο"...